Przed kilkoma laty przystanąłem w nowojorskim metrze, by posłuchać grającego tam ulicznego muzyka. Mój przewodnik powiedział, że koncertujący tam ludzie muszą otrzymać zezwolenie a bywają wśród nich nawet absolwenci wyższych uczelni. Nie potrafię powiedzieć co trzeba zrobić by zaistnieć w światku muzycznym. Na pewno potrzeba wiary w siebie. Często artyści ryzykują i przeznaczają całe swoje oszczędności by nagrać i wydać płytę. Kilka dni temu odkryłem na YOU TUBE filmiki dziewczyny, która prosi o wsparcie mające pomóc jej w realizacji jej marzeń. Sami osądzcie czy jest tego warta. Nazywa się Christelle Berthon i gra na maleńkiej harmonijce.

Blues In A Major - Christelle Berthon

Mobile Phone Blues - Christelle Berthon

Slow Blues, Pink Floyd style

Snow (blues in E minor) - Christelle Berthon

Niedziela minęła nam szybko (jak zwykle). Następny tydzień powinien zmienić naszą szarą rzeczywistość, bo synoptycy zapowiadają ocieplenie a ponadto Dzień Kobiet. Niby święto komunistyczne a przyjęło się. Nawet Palikot boi się narazić paniom i z tym nie walczy. Postanowiłem być oryginalny i jako pierwszy złożyć kobietom życzenia.

Drogie Panie, życzę wam wielu powodów do uśmiechu. Do życzeń dołączę piosenki z lat 80-tych z dużą dawką słoneczka. Same ocenicie czy to słuszny wybór.

Laid Back - Sunshine reggae

Rod Stewart - Young turks 

Huey Lewis - Power of love

Man at work - Down under

Elton John - Passengers

Nik Kerkshow - I won't  let the sun go down

UB 40 - Red red wine

Więcej na http://niechgramuzyka.blogspot.com/

Panta rhei – to znane powiedzenie mówiące o ciągłych zmianach. Wydawało mi się, że nie dotyczy to grupy instrumentów strunowych. Najlepsze modele skrzypiec wykonano przed wiekami i nikt rozsądny ich konstrukcji nie poprawia. Gitara należy do tej samej rodziny więc sądziłem, że oprócz modeli elektrycznych gitar większych zmian być nie powinno. Tym większe było moje zdziwienie, kiedy odkryłem swój błąd. Zastanawiam się co zmusza muzyków i lutników do poszukiwań, czy rzecz bardziej dotyczy techniki gry, czy też brzmienia. Osądźcie sami.

Zacznę do gitary basowej

Tradycyjna gitara basowa widoczna na zdjęciu poniżej.

Richard Bona używa gitary pięciostrunowej

Gitara basowa 6-ciostrunowa

Gitarzysta Dream Theatre z taką właśnie gitarą

Gitara basowa 9-ciostrunowa

Gitara basowa 12-strunowa

Zmiany dotyczą również budowy gryfu gitary. Pojawiły się instrumenty bez progów na gryfie tzw. guitar fretless.

W dziedzinie gitar elektrycznych nazwijmy je solowymi nie można dodawać strun w nieskończoność, bo ogranicza to chyba możliwości techniczne muzyka – dołożono tylko 2 struny. Rozwój poszedł więc w innym kierunku - zbudowano gitary z 2 gryfami. Po raz pierwszy zobaczyłem taką na koncercie Led Zeppelin.

Kolejnym krokiem była gitara z 3 gryfami ale rzadko je wykorzystywano.

Czy coś jest w stanie ograniczyć ludzką pomysłowość? W tej dziedzinie jedynie długość ręki.

Najbardziej zaskakują eksperymenty z gitarami akustycznymi. W tym przypadku chodzi zapewne o wzbogacenie brzmienia.

Połączenie gitary i harfy?

Nie wiem jak nazwać instrument na którym gra Sting. Szukałem wśród protoplastów gitary ale nie znalazłem czegoś podobnego. Czy to jest rodzaj lutni?

A czy ten instrument można nazwać gitarą?

Więcej na http://niechgramuzyka.blogspot.com/

Od czasów biblijnej Ewy wiadomo, że na kobiety trzeba uważać. Ta pierwsza stała się źródłem naszych problemów. Dalsza historia rodzaju ludzkiego jest przepełniona innymi przykładami zgubnego oddziaływania niewiast. Nasi przodkowie wymyślili nawet przysłowie: "gdzie diabeł nie może tam babę pośle" i coś w tym jest. Ten diaboliczny obraz kobiety chcieli zapewne zmienić twórcy filmu "City of Angels". Tam za sprawą anielskiej Meg Ryan ziemski padól zamiast nieba wybiera anioł Nicholas Cage. Ładna bajka o charakterze propagandowym. Nie fabuła wszakże mnie ujęła ale muzyka z tego filmu. Większość piosenek już wcześniej istniało. Dobrano je  ciekawie i uzupełniono nowymi tak, że łączą się ze sobą i z obrazem tworząc niepowtarzalną całość.

Kilka piosenek z tego filmu chciałbym dzisiaj przypomnieć.

U2 - If God will send an angels

Alanis Morissette - Uninvited

Sarah McLachlan - Angels

Goo Goo Dolls - Iris

Peter Gabriel - I grieve

Jude - I know

An angel falls

Więcej na http://niechgramuzyka.blogspot.com/

Jestem kibicem sportowym, ale ostatnie dni to same niepowodzenia moich faworytów. Trzeba przełknąć gorzką pigułkę i czekać na lepsze czasy. Ku pokrzepieniu serc późną wieczorową porą postanowiłem odświeżyć grupę Alan Parsons Project. Zespół powstał w 1975 roku. Jego twórcami byli Alan Parsons i Erik Woolfson autor tekstów. Alan od kilku lat pracował jako inżynier dźwięku w studiu nagraniowym Abbey Road. Jemu przypisuje się wpływ na kształt takich kultowych płyt jak Abbey Road "The Beatles" czy Dark side of the moon "Pink Floydów". Skład zespołu Parsonsa zmieniał się bardzo często. Zespół rzadko koncertował. Charakterystczną rzeczą było nowoczesne brzmienie, bo na tym Alan znał się najlepiej. Taki przyjemny progresywny rock na dobranoc wydaje się być dobrym pomysłem.

Alan Parsons Project - Eye in the sky

Old and wise

Time

Games people plays

You don't believe

Lucifer