Chce podzielić się z Wami fragmentami wspanialej książki Ericha Maria Remarque - "Czarny obelisk"
* "Człowiek żyje w siedemdziesięciu pięciu procentach ze swojej fantazji, a tylko w dwudziestu piecu procentach z faktów- to jest jego siła i jego słabością i dlatego w tym magicznym tańcu liczb są jeszcze tacy, co zyskują i tacy, co tracą"
* "Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma. Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia."
* "-Czy my,ty i ja, tez nie pozostaniemy?
- Nie, my tez nie pozostaniemy.
- Nawet, jeśli się kochamy?
- Nawet, jeśli się kochamy(...) Sadze, ze dlatego człowiek kocha. Inaczej może nie można byłoby się kochać. Kochać, to znaczy przekazać dalej coś, czego nie można zatrzymać."
* "Ty jesteś moja miłością. Teraz to wiem. Jesteś wszystkim, co się na nią składa. Tym i tamtym i wszystkim. także tym, o czym człowiek wie dopiero wtedy,gdy mu się to wymyka."
* "Kocham Cie Izabello. Kocham Cie bardziej, niż to sobie kiedykolwiek uświadamiałem. To jest jak wiatr, który się zrywa i o którym człowiek myśli, ze jest tylko lekkim powiewem, a naraz serce zaczyna się chwiać jak wierzba wśród burzy. Kocham Cie serce mojego serca, jedyna ciszo w całym niepokoju, kocham Cie ty, która słyszysz, czy kwiat łaknie wody i czy jest zmęczony, jak pies gończy wieczorem; Kocham Cie i płynie to ze mnie jak z niespodziewanie otwartej bramy, za która rozpościera się nieznany ogród. Nie rozumiem tego jeszcze całkowicie i jestem zdumiony i wstydzę się jeszcze moich wielkich slow,ale one wyrywają się ze mnie i dźwięczą i nie pytają mnie o pozwolenie. Ktos mówi przeze mnie, ktoś, kogo nie znam i nie wiem czy to czwartorzędny autor melodramatu,czy moje serce, które już nie odczuwa leku."
https://www.youtube.com/watch?v=kcihcYEOeic
