Cyprian Kamil Norwid
Coraz to z Ciebie jako z drzazgi smolnejWokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny
Czy to co Twoje będzie zatracone
Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą.
Czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?
Wiary dziś życzę Tobie, że zostanie
Bo na tej ziemi jesteś po to właśnie
By z ognia zgliszcza
Mógł powstać dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Czy wiesz, że jesteś po to właśnie!
Połóż rękę na sercu
Otwórz oczy szeroko i skacz!
Powiedz: Teraz lub nigdy
Zamiast: Będzie co ma być
I nie czekaj aż głód spełni
Twoje cierpienie! Tak!
https://www.youtube.com/watch?v=kA18zO6-mgU
Norwid wiersz ten stworzył na cześć Karola Levittoux, młodego chłopaka, ucznia gimnazjum w Łukowie.
Był on twórcą Związku Patriotycznego. W 1841 jego i 200 innych
uczestników osadzono w celach X pawilonu Cytadeli warszawskiej (Z powodu
zaślubin następcy Mikołaja wystarano się o uwolnienie młodzieży
łukowskiej, ale z tej łaski wyłączono Levittoux). Dostał on 2 tysiące
pałek, co dwa dni po 400, był głodzony, nie dawano mu spać, ale wszystko
to wytrzymał i nikogo nie wydał.
7.07.1841 r. Karol Levittoux, wyczerpany fizycznie i psychicznie,
obawiając się, że nie wytrzyma kolejnego przesłuchania i wyda
współpracowników, podpalił łóżko i zginął w płomieniach .
A teraz niech każdy sam sobie odpowie czy na lekcjach historii ktoś choćby wspomniał o tym ..........
